Poddziałanie 2.2.1 - pytania i odpowiedzi

1. Jaki jest poziom dofinansowania w Poddziałaniu 2.2.1?
Poziom dofinansowania w Poddziałaniu 2.2.1 wynika ze statusu przedsiębiorstwa oraz z wybranej przez Wnioskodawcę ścieżki pomocy publicznej:

a) W przypadku wybrania regionalnej pomocy inwestycyjnej – maksymalne wsparcie dla mikro i małych firm to 55% kosztów kwalifikowalnych, w przypadku średnich firm to 45% kosztów kwalifikowalnych.

b)W przypadku wybrania pomocy de minimis – maksymalny poziom dofinansowania dla mikro, małych i średnich przedsiębiorstw wynosi 50%.

Tutaj znajdują się tabele pomocnicze dotyczące: rodzaju i przeznaczenia pomocy, maksymalnych  intensywności wsparcia w ramach poszczególnych programów pomocowych oraz limitów i ograniczeń w realizacji projektów wynikających z Szczegółowego Opisu Osi Priorytetowych dla RPO Wp 2014-2020.

Uwaga: Tabela ma jedynie charakter pomocniczy (orientacyjny). Należy pamiętać, że nadrzędnymi dokumentami są odpowiednie akty prawne oraz dokumentacja programowa i konkursowa.
 

2. Czy wszystkie projekty muszą obowiązkowo wpisywać się w obszar Inteligentnych Specjalizacji Pomorza?
Nie. Wpisywanie się w obszar tzw. inteligentnych specjalizacji jest obligatoryjne tylko dla pierwszego typu projektów z SZOOP (poszerzeniu rynków zbytu lub palety oferowanych produktów/usług albo znaczącej poprawie ich jakości ). Dla pozostałych dwóch typów projektów wpisywanie się w obszar inteligentnych specjalizacji nie jest obowiązkowe, a jedynie dodatkowo punktowane na etapie oceny strategicznej projektu.
 

3. Czy do Poddziałania 2.2.1 RPO mogą aplikować także firmy spoza województwa pomorskiego?
Do poddziałania 2.2.1 RPO wnioski mogą składać wszystkie podmioty (także spoza województwa pomorskiego) pod warunkiem, że wpisują się w typy beneficjentów określone w SzOOP RPO WP 2014-2020 dla tego Poddziałania oraz realizują projekt na obszarze województwa pomorskiego.
 

4. Czy sektor transportu może otrzymać dofinansowanie projektu w ramach Poddziałania 2.2.1?
Działalność transportowa co do zasady może otrzymać wsparcie wyłącznie w ramach pomocy de minimis, z wykluczeniem pomocy na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego towarów przez przedsiębiorstwa prowadzące działalność zarobkową w zakresie transportu drogowego towarów.
 

5. Czy można zgłosić do Poddziałania 2.2.1 projekt, którego realizacja już się rozpoczęła?
Można, jedynie w przypadku wyboru ścieżki z pomocą de minimis. W takim wypadku projekt może być rozpoczęty ale wszystkie koszty poniesione do dnia złożenia wniosku o dofinansowanie nie mogą być kwalifikowalne.
 

6. Co trzeba rozumieć pod pojęciem projektu infrastrukturalnego i nieinfrastrukturalnego?
Projekt infrastrukturalny - przedsięwzięcie w rozumieniu ustawy OOŚ - zamierzenie budowlane lub inna ingerencja w środowisko polegająca na przekształceniu lub zmianie sposobu wykorzystania terenu, w tym również na wydobywaniu kopalin.  Wszelkie prace/roboty terenowe związane z ingerencją w środowisko w konkretnym miejscu.

Projekt nieinfrastrukturalny - zakup sprzętu, urządzeń, taboru, wyposażenia - szkolenia, kampania reklamowa czy edukacyjna (tzw. projekt „miękki”) - brak zezwolenia na inwestycję, brak procedury OOŚ.
 

7. Czy jest jakiś wzór biznesplanu, który jest załącznikiem do wniosku o dofinansowanie?
Nie ma wzoru biznesplanu. Biznesplan składany do konkursu powinien być zgodny z Wytycznymi do Biznesplanu stanowiącego załącznik  do wniosku o dofinansowanie projektu z EFRR w ramach RPO dla Poddziałania 2.2.1 (Załącznik nr 4 do Regulaminu Konkursu).
 

8. Jak należy rozumieć Partnerstwo w projektach z Poddziałania 2.2.1. w kontekście uzyskania punktów w ocenie strategicznej I stopnia?
Według kryteriów strategicznych można otrzymać następujące punkty za Partnerstwo w projekcie: 
1 pkt - projekt nie jest realizowany w formie projektu partnerskiego w rozumieniu ustawy wdrożeniowej, ale przewiduje inne, uzasadnione formy współpracy istotne dla realizacji jego celów lub jest realizowany w ramach współpracy sieciowej (klastrowej) przedsiębiorstw.
2 pkt -  projekt jest realizowany w formie projektu partnerskiego w rozumieniu ustawy wdrożeniowej, a udział partnerów jest ściśle powiązany z celami projektu.

2 punkty mogą dostać projekty, w których jest rzeczywiste Partnerstwo zgodne z „ustawą wdrożeniową”, czyli m.in. Partner należy do wskazanego typu beneficjentów, nie jest powiązany z wnioskodawcą, wnosi zasoby i istotny wkład (w tym koniecznie finansowy) do projektu oraz został wskazany jako Partner we wniosku o dofinansowanie w B.12. Natomiast możliwe będzie otrzymanie 1 punktu w przypadku, gdy uzasadniona forma współpracy jest istotna dla realizacji celów projektu, ale współpraca w tym przypadku może być z podmiotem nie należącym np. do typu beneficjenta (IOB) bądź może być prowadzona z podmiotem powiązanym itp. W tym przypadku podmiot współpracujący nie jest wskazany (nie może być ponieważ nie jest Partnerem zgodnie z „ustawą wdrożeniową”) w B.12. we wniosku o dofinansowanie.
 

9. Jak interpretować zapisy dotyczące kryterium B2 Komplementarność projektu
Zgodnie z zapisami Szczegółowego Opisu Osi Priorytetowych w ramach ww. Kryterium oceniane jest  powiązanie  projektu z innymi przedsięwzięciami niezależnie od źródeł finansowania  i podmiotu realizującego. Według kryteriów strategicznych można otrzymać punkty za Komplementarność:
- 1 pkt – projekt jest powiązany z projektem/projektami zrealizowanymi, w trakcie realizacji lub które uzyskały decyzję o finansowaniu w taki sposób, że ich rezultaty wzmacniają się wzajemnie
- 2 pkt – projekt jest silnie powiązany z projektem/projektami zrealizowanymi, w trakcie realizacji lub które uzyskały decyzję o finansowaniu w taki sposób, że projekty warunkują się wzajemnie lub stanowią następujące po sobie etapy określonego programu/planu działania
- 3 pkt - projekt jest powiązany z projektem/projektami realizowanymi w ramach OP 1 RPO WP 2014-2020 w taki sposób, że ich rezultaty wzmacniają się wzajemnie 

Sformułowanie „uzyskały decyzję o finansowaniu” nawiązuje do użytego w definicji kryterium określenia „przesądzone co do realizacji w przyszłości”, co oznacza, że za projekt przesądzony do realizacji w przyszłości uznaje się projekt, który uzyskał już konkretną decyzję o finansowaniu, t.j. konkretny akt, z którego wynika, że będzie na pewno finansowany. Natomiast źródło finansowania tego projektu może być dowolne, w tym środki własne beneficjenta lub kredyt bankowy – nie ma ograniczenia do środków UE lub innych środków publicznych (z wyjątkiem sytuacji, w której można uzyskać 3 pkt za powiązanie z projektem tylko w OP1 RPO WP 2014-2020). Niemniej, realizacja projektu w przyszłości musi być pewna – późniejsza arbitralna rezygnacja z tej realizacji może spowodować podejrzenie, że przykładowo decyzja wnioskodawcy o finansowaniu projektu ze środków własnych była podjęta wyłącznie w celu uzyskania większej liczby punktów na ocenie strategicznej, co mogłoby zostać zakwalifikowane jako nadużycie.

10. Jak interpretować zapisy dotyczące kryterium A4 Oddziaływanie projektu?
Według kryteriów można otrzymać następujące punkty:
1 pkt - projekt przyczynia się do wprowadzenia nowej oferty produktów/usług w skali kraju
1 pkt - projekt przyczynia się do wejścia na rynek zagraniczny z dotychczasową ofertą produktów/ usług
2 pkt - projekt przyczynia się do wprowadzenie na rynek zagraniczny nowych produktów/usług.
 
1 pkt. może otrzymać projekt, dzięki któremu przedsiębiorca poszerza swoją ofertę o produkty/usługi nowe w skali jego firmy i wprowadza je na rynek krajowy (lecz ponadregionalny) lub przedsiębiorca ze swoją dotychczasową ofertą usług/produktów wychodzi na rynek zagraniczny.
2 pkt. może otrzymać projekt, dzięki któremu przedsiębiorca zarówno poszerza swoją ofertę o produkty/usługi nowe w skali jego firmy jak i jednocześnie wprowadza je na rynek zagraniczny.
 
11.  Czy w przypadku Partnerstwa (zgodnego z ustawą wdrożeniową), z racji tego że w umowie partnerskiej jest wymóg przedstawienia tabeli finansowej z podziałem na poszczególnych Partnerów, elementem niezbędnym jest jakikolwiek wkład finansowy, aby mówić o Partnerstwie (zgodnego z ustawą wdrożeniową)?
Co do zasady w RPO WP 2014-2020 Partner w ramach projektu partnerskiego w rozumieniu art. 33 ustawy wdrożeniowej powinien partycypować zarówno we wniesieniu wkładu własnego do projektu, jak i ponosić wydatki kwalifikowalne podlegające dofinansowaniu. Odpowiada to modelowi partnerstwa określonemu w ustawie wdrożeniowej, zgodnie z którym podmioty tworzące partnerstwo „realizują wspólnie projekt” (realizacja wiąże się z ponoszeniem wydatków kwalifikowalnych, które są współfinansowane ze środków UE, co jest elementem definicji projektu zgodnie z ustawą wdrożeniową). Zatem tabela przedstawiająca zaangażowanie finansowe poszczególnych partnerów, stanowiąca obowiązkowy załącznik do porozumienia/umowy o partnerstwie, powinna być dla każdego z Partnerów wypełniona w pełnym zakresie, z uwzględnieniem dofinansowania oraz wkładu własnego przypadającego na każdego z Partnerów.

12. Czy realizując przedsięwzięcie budowlane w trybie „zaprojektuj i wybuduj” kwalifikowalny jest koszt projektu i kosztorysu? Czy konieczne jest w takim układzie posiadanie pozwolenia na budowę (jest to niewykonalne bo projekt sporządza wykonawca w późniejszym terminie). W takim przypadku generalny wykonawca powinien już być wybrany i czy to  wyklucza projekt z RPI?
Zgodnie z Podrozdziałem 7.2. Wytycznych dotyczących kwalifikowalności wydatków w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Pomorskiego na lata 2014-2020, wydatki na zakup usług dotyczących opracowania dokumentacji związanej z przygotowaniem projektu mogą zostać uznane za kwalifikowalne, jeśli dokumentacja taka jest wymagana przez prawo krajowe bądź wspólnotowe albo przez IZ RPO WP/IP. Ponadto warunkiem uznania takiego wydatków za kwalifikowalny jest wskazanie go w dokumentacji stanowiącej załącznik do umowy o dofinansowanie projektu. Wydatek musi spełniać również warunki kwalifikowalności wydatków określone w Podrozdziale 6.2. w/w Wytycznych. Mając na względzie powyższe, w przypadku regionalnej pomocy inwestycyjnej wydatek na opracowanie projektu budowlanego w ramach projektu realizowanego w trybie „zaprojektuj  i wybuduj”, co do zasady może więc zostać uznany za kwalifikowalny, o ile dotyczy wykonania konkretnych prac budowlanych, a nie ogólnej wykonalności projektu. Z kolei wydatki poniesione na opracowanie kosztorysu nie mogą zostać uznane za kwalifikowalne, gdyż stanowi to koszt operacyjny przedsiębiorcy. W kwestii kwalifikowalności wydatków w ramach RPI należy kierować się Wytycznymi w zakresie stosowania pomocy publicznej w ramach RPO WP na lata 2014-2020 stanowiącymi Załącznik nr 6 do Zasad wdrażania RPO WP 2014-2020, gdzie w Podrozdziale 5.2 dotyczącym RPI znajduje się m.in. odesłanie do przykładowego wykazu kosztów, jakie Komisja Europejska uznawała za koszty inwestycyjne, umieszczonego na stronie internetowej UOKiK pod adresem: https://uokik.gov.pl/download.php?id=458.
W przypadku, gdy wnioskodawca zamierza realizować całość lub część projektu w trybie „zaprojektuj i wybuduj”, na etapie aplikowania wymagane jest złożenie Oświadczenia dotyczącego realizacji projektu w trybie „zaprojektuj i wybuduj”. Wzór Oświadczenia stanowi załącznik nr 6 do Instrukcji przygotowania załączników do wniosku o dofinansowanie projektu z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Pomorskiego na lata 2014-2020 (dotyczy Poddziałania 1.1.1 Ekspansja przez innowacje – wsparcie dotacyjne oraz Poddziałania 2.2.1 – Inwestycje profilowane – wsparcie dotacyjne). Ponadto wnioskodawca ma obowiązek załączyć do wniosku o dofinansowanie program funkcjonalno-użytkowy obejmujący cały infrastrukturalny zakres projektu, który jest realizowany w trybie „zaprojektuj i wybuduj”. W związku z powyższym na etapie aplikowania nie jest wymagane posiadanie pozwoleń na budowę, zgłoszeń zamiaru wykonywania robót budowlanych niewymagających pozwolenia na budowę lub innych zezwoleń umożliwiających zgodną z prawem realizację przedsięwzięcia. Z kolei dokumenty dotyczące oddziaływania projektu na środowisko mają zastosowanie bez względu na tryb, w jakim projekt jest realizowany. Dotyczą więc zarówno tradycyjnego trybu prowadzenia inwestycji, jak i trybu „zaprojektuj i wybuduj”. Należy pamiętać, iż wybór generalnego wykonawcy powinien być zgodny m.in. z Wytycznymi dotyczącymi udzielania zamówień publicznych w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Pomorskiego na lata 2014-2020 oraz w przypadku regionalnej pomocy inwestycyjnej może nastąpić po złożeniu wniosku o dofinansowanie projektu.

13. Czy wkład własny do projektu może być finansowany z zastosowaniem instrumentów zwrotnych (pożyczki, poręczenia) ze środków publicznych?
Zgodnie z Podrozdziałem 3.1.2.2 Zasad wdrażania Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Pomorskiego na lata 2014-2020, w ramach niektórych Działań/Poddziałań RPO WP 2014-2020, dla projektów nieobjętych pomocą publiczną, istnieje obowiązek pokrycia części wkładu własnego środkami własnymi beneficjenta, w minimalnej wysokości wynikającej z opisów tych Działań/Poddziałań, zawartych w SzOOP RPO WP. Jako środki własne beneficjenta rozumie się prywatne środki finansowe beneficjenta przeznaczone na realizację projektu tj. zgromadzone na rachunku bankowym, lokatach bankowych lub środki uzyskane z zewnętrznych źródeł finansowania w formie pozbawionej wsparcia ze środków publicznych (czyli z wyłączeniem środków pochodzących z części budżetowych poszczególnych dysponentów, funduszy celowych lub innych środków publicznych oraz pożyczek preferencyjnych) np. pochodzące z wypracowanego dochodu albo komercyjnego kredytu.
Z kolei w przypadku projektów objętych regionalną pomocą inwestycyjną, zgodnie z art. 14 pkt. 14 Rozporządzenia Komisji (UE) NR 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu, beneficjent pomocy musi wnieść wkład finansowy w wysokości co najmniej 25% kosztów kwalifikowalnych, pochodzący ze środków własnych lub zewnętrznych źródeł finansowania, w postaci wolnej od wszelkiego publicznego wsparcia finansowego. Przepis ten więc do tej części wkładu własnego ustanawia jeszcze ostrzejsze reguły niż do pozostałej części wkładu własnego – nie tylko ta część wkładu własnego nie może być obarczona pomocą publiczną, ale również nie może stanowić innego wsparcia publicznego (np. dofinansowania przyznawanego bezpośrednio przez Komisję Europejską, które nie jest pomocą publiczną, lecz stanowi inną formę wsparcia publicznego).
Zatem wkład własny beneficjenta projektu, w którym wystąpi pomoc publiczna, nie może być finansowany z zastosowaniem instrumentów zwrotnych (pożyczki, poręczenia) ze środków publicznych, które wiążą się z udzieleniem pomocy publicznej.
Szczegółowe zapisy dotyczące źródeł finansowania projektu znajdują się w Rozdziale 3.1. w/w Zasad wdrażania. Ponadto należy zwrócić uwagę, że każdy przypadek montażu finansowego projektu powinien być oceniony indywidualnie, z uwzględnieniem występującej w danym projekcie pomocy publicznej i/lub pomocy do minimis.

14. Koszt najmu/dzierżawy gruntów i budynków jest kosztem kwalifikowanym. Czy najem/dzierżawa gruntów i budynków może być od podmiotów powiązanych?
W celu uznania kosztu dzierżawy/najmu gruntów i budynków za wydatek  kwalifikowalny, zgodnie z Podrozdziałem 6.2 Wytycznych dotyczących kwalifikowalności wydatków w ramach RPO WP 2014-2020, musi on zostać dokonany m.in. w sposób przejrzysty, racjonalny i efektywny, z zachowaniem zasad uzyskiwania najlepszych efektów z danych nakładów.
W związku z tym najem/dzierżawa budynków lub gruntów od podmiotów powiązanych może nastąpić pod następującymi warunkami:

• w przypadku wydatków o wartości od 20 tys. PLN netto do 50 tys. PLN netto włącznie, tj. bez podatku od towarów i usług (VAT), oraz w przypadku zamówień publicznych, dla których nie stosuje się procedur wyboru wykonawcy, o których mowa w Wytycznych dotyczących udzielania zamówień publicznych w ramach RPO WP 2014-2020, istnieje obowiązek dokonania i udokumentowania rozeznania rynku co najmniej poprzez upublicznienie zapytania ofertowego na stronie beneficjenta lub innej powszechnie dostępnej stronie przeznaczonej do umieszczania zapytań ofertowych w celu wybrania najkorzystniejszej oferty (Podrozdział 6.2 pkt 4 w/w Wytycznych);
• w przypadku zamówień o wartości przekraczającej 50 tys. PLN netto do wartości nieprzekraczającej wyrażonej w złotych równowartości kwoty 30 000 EUR (w przypadku podmiotów niezobowiązanych do stosowania ustawy PZP również powyżej 30 000 EUR) istnieje obowiązek udzielania zamówień zgodnie z zasadą konkurencyjności (Podrozdział 5.2 pkt 1 Wytycznych dotyczących udzielania zamówień publicznych w ramach RPO WP 2014-2020;
• w przypadku podmiotów zobowiązanych do stosowania ustawy – PZP, udzielenie zamówienia powinno nastąpić zgodnie z zasadami i trybami przewidzianym w tej ustawie; z jednoczesnym zastrzeżeniem zgodności poniesienia wydatków z pozostałymi zasadami i warunkami wynikającymi z umowy o dofinansowanie.

15. Czy zakup kolektorów słonecznych/paneli fotowoltaicznych i tym samym produkowanie energii (ale tylko na własne potrzeby przedsiębiorstwa zakładając, że cel projektu wpisuje się np. w inwestycję polegającą na redukcji wodo-, surowco-, materiało-, transporto- i energochłonności procesów produkcyjnych, tj. m.in. oszczędności surowców i energii oraz ograniczaniu emisji szkodliwych substancji do środowiska) może być dofinansowany w ramach regionalnej pomocy inwestycyjnej?
Taka inwestycja może być finansowana w ramach pomocy de minimis. Natomiast zakup kolektorów słonecznych czy paneli fotowoltaicznych przez przedsiębiorstwo na produkowanie energii elektrycznej na własne potrzeby tego przedsiębiorstwa nie może być finansowane z regionalnej pomocy inwestycyjnej (RPI), z uwagi na wykluczenie z możliwości udzielania RPI w sektorze wytwarzania energii, jej dystrybucji i infrastruktury (art. 13 lit. a Rozporządzenia Komisji (UE) NR 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu). W takim przypadku dopuszczalne będzie (o ile możliwe), uznanie instalacji służącej do produkcji energii za oddzielną inwestycję z odrębnymi kosztami kwalifikowalnymi. Wtedy te koszty kwalifikowalne mogłyby być uznane za kwalifikujące się do pomocy inwestycyjnej na mocy art. 41 (pomoc inwestycyjna na propagowanie energii ze źródeł odnawialnych) Rozporządzenia Komisji (UE) NR 651/2014, pod warunkiem, że spełnione zostaną wszystkie pozostałe warunki dopuszczalności.

16. Czy jest możliwy do dofinansowania z 2.2.1 projekt dotyczący energetyki prosumenckiej wraz ze sprzedażą energii?
Po pierwsze, taki projekt jest możliwy w ramach pomocy de minimis. Po drugie, możliwe będzie finansowanie kosztów inwestycyjnych przede wszystkim w ramach pomocy na propagowanie energii ze źródeł odnawialnych (art. 41 Rozporządzenia Komisji (UE) NR 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu – zwanego dalej GBER). Finansowanie energetyki prosumenckiej w ramach pomocy na infrastrukturę energetyczną (art. 48 GBER) będzie raczej rzadkością, a to ze względu na to, że zasadniczo instalacje prosumenckie nie wchodzą w zakres „infrastruktury energetycznej”, zdefiniowanej w art. 2 pkt 130 GBER. Definicja ta nie obejmuje źródeł energii. Natomiast źródła prosumenckie, co do zasady spełniają definicję odnawialnych źródeł energii z art. 2 pkt 110 GBER, tj. odnawialne niekopalne źródła energii: energię wiatru, energię słoneczną, aerotermalną, geotermalną, hydrotermalną, energię mórz i oceanów, energię wytwarzaną przez elektrownie wodne, energię pozyskiwaną z biomasy, gazu ze składowisk odpadów, gazu z oczyszczalni ścieków i biogazu.

17. W ramach pomocy inwestycyjnej na propagowanie energii ze źródeł odnawialnych (art. 41 Rozporządzenia Komisji (UE) NR 651/2014) jest zapis, że „za koszty kwalifikowalne uznaje się dodatkowe koszty inwestycji niezbędne do propagowania wytwarzania energii ze źródeł odnawialnych.” W jaki sposób ustalić te koszty?
Co do metody określania kosztów kwalifikowalnych pomocy na propagowanie energii z OZE, to zgodnie z treścią art. 41 ust. 6 Rozporządzenia Komisji (UE) NR 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu – zwanego dalej GBER, dopuszczalne są trzy sposoby określenia kosztów kwalifikowalnych. Wybór jednego ze scenariuszy obliczania kosztów kwalifikowalnych, o których mowa w art. 41 ust. 6 lit. a-c, powinien być uzależniony od obiektywnego kryterium możliwości wyodrębnienia kosztów niezbędnych do propagowania wytwarzania energii z OZE, bezpośrednio związanych z osiągnięciem wyższego poziomu ochrony środowiska (jeżeli koszty te można wyodrębnić z całkowitych kosztów inwestycji jako oddzielną inwestycję, to nie ma potrzeby określania inwestycji referencyjnej).

Pierwszy sposób określania kosztów kwalifikowalnych (art. 41 ust. 6 lit. a) znajdzie zastosowanie, gdy z całości projektu inwestycyjnego możliwym jest wyodrębnienie dodatkowych kosztów (które zasadniczo stanowić mogą osobną inwestycje) związanych bezpośrednio z osiągnięciem wyższego poziomu ochrony środowiska. W takim przypadku kosztem kwalifikowalnym będą wyodrębnione, dodatkowe koszty inwestycji. Taka sytuacja zachodzi najczęściej, gdy zakres prac przeprowadzonych przez wnioskodawcę jest ograniczony do zakupu i montażu dodatkowego elementu w już istniejącej instalacji (np. zwiększenie mocy istniejącej farmy fotowoltaicznej poprzez zainstalowanie dodatkowych paneli PV).

W drugim przypadku określania kosztów kwalifikowalnych (art. 41 ust. 6 lit. b), tj. gdy koszty inwestycji w wytwarzanie energii ze źródeł odnawialnych można określić poprzez odniesienie do podobnej, mniej przyjaznej dla środowiska inwestycji, która prawdopodobnie zostałaby przeprowadzona w przypadku braku pomocy, taka różnica między kosztami obu inwestycji określa koszt związany z energią ze źródeł odnawialnych i stanowi koszty kwalifikowalne. Określenie inwestycji referencyjnej oraz ograniczenie kosztów kwalifikowalnych do różnicy pomiędzy inwestycją wspieraną, a inwestycją referencyjną ma prowadzić do zapewnienia, że pomoc publiczna zostanie ograniczona jedynie do części inwestycji związanej z osiągnięciem wyższego poziomu ochrony środowiska. Ten sposób określania kosztów kwalifikowalnych będzie miał zazwyczaj zastosowanie w przypadku budowy nowej instalacji lub modernizacji instalacji istniejącej, ponieważ nie wszystkie poniesione przez wnioskodawcę koszty będą bezpośrednio związane z propagowaniem wytwarzania energii z OZE.

W tym kontekście należy zauważyć, że inwestycja referencyjna powinna zostać ustalona przede wszystkim w oparciu o kryteria techniczne i ekonomiczne. Inwestycją porównywalną pod względem technicznym będzie w takim przypadku inwestycja o takich samych zdolnościach wytwórczych i wszystkich innych parametrach technicznych (z wyjątkiem tych, które są bezpośrednio związane z dodatkowymi inwestycjami w zamierzony cel). Dodatkowo, musi być ona wiarygodną ekonomicznie alternatywą dla ocenianej inwestycji. Należy jednak podkreślić, że ustalenie wiarygodnej ekonomicznie alternatywy powinno zostać przeprowadzone w odniesieniu do samej inwestycji (a nie do ekonomicznego uzasadnienia decyzji inwestycyjnej beneficjenta, czyli niezależnie np. od ewentualnych, jedynie potencjalnie możliwych korzyści związanych np. z wyborem najtańszej z możliwych opcji) i polegać na właściwym oszacowaniu kosztów inwestycji referencyjnej. Ma być ona wiarygodną, ale niekoniecznie najtańszą dostępną opcją.

W przypadku pomocy inwestycyjnej na propagowanie energii ze źródeł odnawialnych za inwestycję referencyjną w przypadku produkcji energii elektrycznej należy uznać tradycyjną elektrownię o takiej samej mocy pod względem efektywnej produkcji energii.
Prawidłowe określenie inwestycji referencyjnej dla danej inwestycji OZE uzależnione będzie każdorazowo od konkretnego stanu faktycznego, gdyż inwestycja referencyjna musi odpowiadać zakresowi prac faktycznie przeprowadzonych w ramach zrealizowanej przez wnioskodawcę inwestycji (np. modernizacja, zwiększenie mocy, budowa nowej instalacji). W celu obliczenia kosztów kwalifikowalnych należy uwzględnić wszystkie koszty inwestycji w OZE, takie jak np. koszty związane z przygotowaniem projektu (poza kosztami przygotowania studium wykonalności) czy koszty nadzoru inwestorskiego, a następnie odjąć od tak obliczonych kosztów inwestycji zrealizowanej koszty inwestycji referencyjnej, która powinna uwzględniać te same kategorie kosztów dla inwestycji w odnawialne źródło energii.

W trzecim przypadku (art. 41 ust. 6 lit. c), w odniesieniu do niektórych małych instalacji, gdzie nie można określić mniej przyjaznej dla środowiska inwestycji, gdyż nie istnieją zakłady o ograniczonej wielkości, koszty kwalifikowalne stanowią całkowite koszty inwestycji w celu osiągnięcia wyższego poziomu ochrony środowiska. Należy przy tym zauważyć, że GBER nie zawiera precyzyjnej definicji tzw. małych instalacji (w szczególności odnoszącej się do wielkości ich zainstalowanej mocy), która mogłaby być stosowana na potrzeby udzielania pomocy inwestycyjnej w oparciu o art. 41 tego rozporządzenia. Należałoby więc przyjąć, że dla stwierdzenia, czy dana instalacja może być traktowana jako tzw. mała instalacja w rozumieniu art. 41 ust. 6 lit. c GBER, decydujący będzie jedynie brak dającej się ustalić wiarygodnej inwestycji referencyjnej (ze względu na wielkość instalacji). Taka ocena powinna zostać przeprowadzona indywidualnie dla każdej inwestycji. W oparciu o wyjaśnienia przekazane przez Komisję Europejską można założyć, że z tzw. małą instalacją mielibyśmy przykładowo do czynienia w przypadku, gdy inwestycja w odnawialne źródło energii miałaby dostarczyć przedsiębiorcy jedynie dodatkowe i uzupełniające źródło energii, służące ograniczeniu wykorzystania energii pochodzącej ze źródeł konwencjonalnych. W takim przypadku scenariuszem alternatywnym dla realizacji projektu byłoby nieprzeprowadzenie żadnej inwestycji, gdyż przedsiębiorca mógłby swoje zapotrzebowanie na energię zaspokoić w całości w dotychczasowy sposób. Można przyjąć, że w przypadku krajowych uwarunkowań przepis ten dotyczy mikroinstalacji w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. poz. 478, z późn. zm.), tj. instalacji o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 40 kW.

18. Czy w 2.2.1 w ramach typu projektu poprawa efektywności, dzięki wykorzystaniu technologii informacyjno – komunikacyjnych, jest możliwy do dofinansowania projekt polegający na założeniu sklepu internetowego?
Co do zasady, nie będą wspierane projekty polegające tylko na założeniu sklepu internetowego, dzięki któremu wnioskodawca będzie prowadził handel towarami. Nie wykluczamy natomiast możliwości wsparcia dla projektu, którego celem będzie dodatkowa formy dystrybucji własnych produktów/usług poprzez sprzedaż on-line. Takie podejście jest uzasadnione ze względu na zapisy w SzOOP „Interwencja będzie ukierunkowana także na przedsięwzięcia służące poprawie efektywności przedsiębiorstw dzięki wykorzystaniu technologii informacyjno-komunikacyjnych.”, gdzie wskazana jest wyraźnie poprawa efektywności. W przypadku firmy sprzedającej swoje produkty/usługi w sposób tradycyjny taka poprawa efektywności może wystąpić w momencie poszerzenia kanałów dystrybucji swoich produktów/usług dzięki wykorzystaniu TIK. W przypadku otwarcia zwykłego sklepu internetowego nastawionego na handel towarami takiej poprawy efektywności, w stosunku do stanu pierwotnego, nie będzie.